|
Kościół pw. św. Dominika (ul. Głowackiego) |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Kiedy w czasie wojny śląskiej w
1741 roku zniszczony został należący do Franciszkanów kościół Matki Boskiej
Różańcowej na Starym Mieście, tytułem rekompensaty król pruski Fryderyk II
obiecał Franciszkanom pomoc przy budowie nowego klasztoru i kościoła po
drugiej stronie Nysy, przy trakcie do Otmuchowa. Wkrótce
wokół terenów należących do zakonu powstała nowa osada - Friedrichstadt,
jednak sami zakonnicy w międzyczasie pozyskali dla siebie kościół św. Barbary
i odstąpili od budowy. W roku 1748 biskup Filip Gotard Schaffgotsch
sprowadził na miejsce pozostawione przez Franciszkanów zakon Dominikanów i
wyposażył ich w fundusze na budowę nowego kościoła, który ukończony został w
1788 roku. Niewielka świątynia reprezentuje styl późnego baroku, wzniesiona
na planie prostokąta jest budowlą jednoprzestrzenną, salową, dwuprzęsłowe
prezbiterium wydzielone jest łukiem tęczowym. W rokokowym wystroju wnętrza
szczególną uwagę zwraca ołtarz główny z obrazem św. Dominika, cenne są też
grupy rzeźbiarskie na bocznych ołtarzach - przedstawienia Piety oraz Matki
Boskiej wręczającej różaniec św. Dominikowi, a także bogato zdobiona ambona z
figurą Mojżesza w zwieńczeniu. Spośród obrazów największą wartość przedstawiają
malowane na desce Męczeństwo
św. Wawrzyńca oraz Chrystus
między postaciami Starego i Nowego Testamentu (w zakrystii), oba
pochodzące z XVII wieku. Iluzjonistyczna polichromia przedstawia sceny z
życia św. Dominika i dzieje zakonu Dominikanów. |
|
|
|
|
